Arne Van Coillie Trio feat. Marie-Anne Standaert (B) Jazz De Ploeg Diepenbeek (29-12-2017) reporter & photo credits: Freddie info band: Arne Van Coillie - Marie-Anne Standaert info club: De Ploeg © Rootsville 2017

Tussen de feestdagen in eens lekker onthaasten dan kan met een avondje toegankelijke en relaxerende jazz. 'Such a night' kon je op donderdagavond beleven in 'De Ploeg' te Diepenbeek. Iedere laatste donderdagavond van de maand wordt dit etablissement omgetoverd tot een heuse jazzclub. Het is een 'standard' dat Arne Van Coillie er samen met zijn trio op die avond een collega uit de jazzwereld komt uit te nodigen en deze avond was die 'standard' trompettiste Marie-Anne Standaert ;-).

Marie-Anne Standaert haar roots liggen in Oost-Vlaanderen en woont en werkt vandaag de dag in Gent (en er buiten), en zo kwam ik tot de ontdekking dat er in deze muziekstad, waar ik met regelmaat een vaste stek heb in de 'Missy Sippy', ook nog een andere 'Miss Marie' leefde. Een vrouwelijke jazz trompettiste die tot vandaag de dag aan mijn radar was ontsnapt waardoor er na dit concert toch een gevoel van schaamte bij me opkwam.

Als je weet dat deze Marie-Anne Standaert op haar 11de muziek begon te spelen in de plaatselijke fanfare kan dit alleen maar bewondering opwekken welke weg ze sinds toen heeft afgelegd. Marie–Anne is actief in veel verschillende stijlen. Jazz, in de ruimste zin van het woord maar ook pop, rock, funk, Latin kan haar enorm meeslepen. Naast het spelen geeft Marie–Anne ook les aan de academie van het Gemeenschapsonderwijs te Gent, net als ook aan de conservatoria van Kortrijk en Lille en dan kan je toch al serieuze papieren voorleggen.

Het 'Arne Van Coillie Trio' staat garant voor een solide back-up van hun gasten, een trio dat maar een halve noot nodig heeft om hun gast of gaste te verstaan. Naast pianist Arne Van Coillie bestaat dit trio vandaag de dag ook nog uit Flor Van Leugenhaeghe (contrabas) en drummer Gert-jan Dreessen. Vorig weekend had ik nog een nachtelijke conversatie met enkele jazz-adepten en kwamen we tot een gezamenlijke conclusie dat het soms toch een beetje aangenamer mocht worden gemaakt voor de toehoorders want het zijn tenslotte die bezoekers die er moeten van kunnen genieten en daarmee ook het 'live' wereldje in leven houden.

Het leek wel of deze Marie-Anne Standaert over onze rug had meegeluisterd want vanaf 'note one' besefte ik dat het best wel een zeer aangename avond zou gaan worden. Met mijn tafel kompanen Annie en Robert van de helaas teloorgegane Hasseltse jazzclub 'The Mood' waren we klaar om te genieten van deze toch enigszins zeldzame combinatie van vrouwelijke 'jazz' trompettiste. Vanaf de swingende binnenkomer 'Love For Sale' kon zelfs het storende geroezemoes uit de aangrenzende ruimte ons nog moeilijk deren en waren we klaar voor een avondje toegankelijke jazz zoals we er nog zelden eentje kunnen beleven.

De speelsheid waarmee deze Marie-Anne Standaert haar nummers brengt stonden eerst nog in stil contrast met het anders toch ietwat strakke maar wel oerdegelijke trio. Voor Arne, Flor en Gert-Jan stond er maar een ding op en dit was meegaan in grooves van deze Miss Marie. Het resultaat? Zelfs de aanwezige carnavalisten (?) staakten hun vergadering om bewonderingswaardig te genieten van dit concert. Een fusion van cooljazz en bebop met nummers van onder meer Miles Davis zijn 'All Blues' uit het memorabele 'Kind Of Blue' of Charlie Parker zijn 'Moose The Mooche'. Op dit laatste nummer pakte Marie-Anne Standaert uit met haar kunnen op de 'bugel' en kwam zowat iedereen te overtuigen van haar kunnen.

Gans de volgelopen club zat op dezelfde golflengte waardoor er maar één ding op zat en dat was simpelweg genieten wat deze Marie-Anne en het Arne Van Coillie Trio hier uit hun hoed kwamen te toveren. Jazz zoals die werd beleefd in de 40-tiger en 50-tiger jaren en waar er zelfs kon worden op gedanst...moesten we het aandurven. Enkele fans van Marie-Anne waren ook aanwezig en zij vertegenwoordigden een 'Lindy Hop' clubje maar durfden het ook niet aan om bij eentje van Duke Ellington een demonstratie te geven, ja Marie daarvoor moet je in Gent zijn ;-).

Ballads als Sam Rivers zijn 'Beatrice' of 'Lover Man' van Ram Ramirez overstemden moeiteloos het gepruttel van het espresso apparaat met als logische gevolg een overdonderend en welverdiend applaus. Met nummers als 'The One I Love' en 'Just One Of Those Things' begon ik te dagdromen hoe het zou zijn geweest moest deze Marie-Anne Standaert met een Chet Baker had kunnen soleren maar werd ik abrupt uit mijn droom gehaald met de melding dat dit ook het einde was van dit optreden. Hoe? Wat? geen bisser, daar moeten we het toch eens over hebben.

Alvast bedankt aan Marie-Anne Standaert, maar zeker ook aan Arne Van Coillie, Flor Van Leugenhaeghe en Gert-Jan Dreessen voor een jazzavond zoals we er wel meer van willen meemaken. Een avond om te beleven hoe jazz in de good ol'days werd gebracht en waarin iedere muziekliefhebber zich kan in vinden. Aan allen een gelukkig, vreugdevol en jazzy 2018 en aan Arne...zet deze Miss Marie maar terug op het lijstje voor volgend jaar ;-). Volgende Jazz @ De Ploeg op donderdag 25 januari 2018 met als gast Marc Godfroid op trombone.